سلام
مطلب خوبي بود.. بيشتر حرفاتونو قبول دارم الا اينكه فيلمش حرف نداشت!
به نظر من تنها چيزي كه تو اين فيلم حرف نداشت بازي گلشيفته فراهاني بود. اگرچه معتقدم اصولا انتخاب خوبي براي اين نقش نبود. نه به خاطر بازيش بلكه به خاطر فيزيكش.. به نظر من نياز به بازيگري بود كه ظاهرش سن بيشتري رو القا كنه. يا رنج و تكيدگيش بهتر ديده بشه. اصلا با وجود تلاش زياد و بازي خيلي خوب به نظر من ايشون به عنوان مادر يه پسر هفت هشت ساله پذيرفتني نيست.
دومين چيزي كه من تو فيلم باهاش موافق نيستم فضاها هستند. منزل سپيده و سهيل رو در قسمت اول فيلم ببينيد. اينها دكوراسيون و وسايل سال 85 هستند نه سال 70- 72 ( كه با توجه به سن و سال سپيده و واقعه سردشت و بقيه قضايا به نظر مياد همون سالها مورد نظر فيلمه) لباسها هم لباسهاي دهه 80 هستند ( كدوم خانومي اون سالها با مانتو و يه سارافون بيرون ميرفت؟). اول فيلم به ما القا ميشه كه سهيل يه كارمند نه چندان مهم وزرات خارجه اس كه داره پله هاي ترقي رو طي ميكنه ( احتمالا در حد مشاور يا همراه يه مقام بالاتر) ... پس اون خونه و وسايل لوكس از كجا اومدن؟
سوميش هم همونيه كه خودتون گفتيد. به نظر من فيلم مثل «مد» اين سالها شروع كرده به نشون دادن اين كه هر آدم دولتي «يقه بسته » اي بد و بي عاطفه اس و هر آدم مانتويي مو بيرون داده اي خوب و مهربون و اند گذشت و فداكاريه...
با همه اين اوصاف من فكر نميكنم همچين فيلمي اونم از «رسول ملاقلي پور» جاي دستت درد نكنه بذاره!
ولي از حق نگذريم.. از پير و جوون.. مذهبي و غير مذهبي اشك نصف سينما رو درآورد!!!
برقرار باشيد
