سلام

پيغمبر(ص) فرمود: " او را فاطمه ناميدند،‌چون خود و شيعيانش از آتش دوزخ بريده شده اند".[1] يونس بن ظبيان گويد: امام صادق(ع) فرمود: "آيا مي داني تفسير فاطمه چيست؟ عرض كردم: نه،‌ تفسير آن را بفرماييد. حضرت فرمود: " فطمت من الشر؛ بريده شده است از بدي ها".[2] پس به خاطر اين كه فاطمه(س)‌از تمام بدي ها بريده شده و بري از همه شرها و گناهان است،‌ و از آتش دوزخ به دور است، وي را فاطمه ناميدند. اگر مقصودتان از سؤال اين است كه چرا در بين فرزندان رسول خدا(ص)‌ تنها فاطمة زهرا(س) به يك مقام معنوي بسيار عالي نايل شد، جواب اين است كه فاطمه (س) به خاطر معرفت نسبت به ذات اقدس احديت و عبادت و بندگي خالصانه به اين منزلت راه يافته است، نه به خاطر اين كه دختر پيامبر(ص) يا مادر حسنين و يا همسر امام علي(ع) است، چرا كه پيامبر دختران ديگر و امام علي(ع) زنان ديگر داشته اند و زنان ديگر مادر امام بوده اند ولي هيچ يك به مقامي كه فاطمة زهرا(س) رسيده است نرسيده اند. پس بر اثر شايستگي شخصي كه در وجودش بود، ‌به اين مرتبة معنوي رسيد.

[1]شيخ عباس قمي،‌ منتهي الآمال، ج 1، ص 131 و 132.

[2]همان.