راست مي گين.انگار خودم رو خيلي تحويل گرفته بودم. خيلي ضايع ست؟!!!البته خب بذارين توضيح (توجيه) بدم: قصدم از بيان اون تيپ و قيافه اين بود که مشخص بشه چرا از سکوت من اشتباه برداشت شده، يعني شايد اگه يه تيپ يه هم ريخته داشتم اون لحظه طرف براش هيچ اهميتي نداشت که من حرف مي زنم يا نه. شايد با خودش مي گفت حتما زبون حرف زدن نداره. ولي خب اون آدمي که اون ديده بود آدمي بود که بهش مي اومد حرف زدن بلد باشه. تازه نمي دونست چه قدر پرحرفم. نمي دونست سه ماه آزگاره دارم هر شب سر ملت رو توي وبلاگم مي خورم. البته بعد از عوارضي فهميد. تا خود قم!!!جاري باشيد....