یه دوستی دارم که مدیر یه سازمانه. آدم خیلی پرکار و اهل فکریه. از معدود کسانیه که سعی می‏کنه ریشه‏ای کار کنه. وقتی مدیر سازمان شده بود من بدبخت رو مجبور کرد که بین حرف‏ها و قوانین بگردم و ماهیت اصلی سازمان رو کشف کنم. چیزی که مطمئنم تا حالا خیلی از مدیرهای قبلی‏ش انجام نداده بودند و الا وضعیت سازمان اون‏طوری نبود. حالا بماند. یه چیز دیگه می‏خواستم بگم.

همین رفیق شفیق ما که تخصصش مدیریته، یه بار یه دوره‏ای وقت گذاشته بود برای بررسی ساختار مدیریتی جمهوری اسلامی. به قول خودش کتاب قانون اساسی رو تیکه پاره کرده بود. و واقعا هم وقتی از قانون اساسی باهاش صحبت می‏کنی اشراف کاملی نسبت بهش داره.

امروز صبح داشتیم با هم در مورد چیز انقلاب صحبت می‏کردیم... چیه اسمش؟ من خودم اسم‏ش رو گذاشتم هندلینگ انقلاب؛ هندلینگ یعنی حفظ تعادل اتومبیل در هنگام پیچیدین. (از قل‏مراد یاد گرفتم!)
این دوستم از هندلینگ انقلاب که می‏گفت برام خیلی جالب بود. اگه شما هم یه دوری توی قانون اساسی بزنین و سعی کنین ماهیت سه قوه اصلی، رهبری، نیروهای نظامی و به طور کلی بخش‏های مختلف جمهوری اسلامی ایران رو کشف کنین، متوجه می‏شین که نظام در هم تنیده ایران به صورت جالبی طراحی شده، به صورتی که توی موقعیت‏های خاص و به اصطلاح من، سر پیچ‏ها از تعادل خیلی خوبی برخورداره. به طوری که از خط خارج کردنش خیلی مشکله. هر یک از بخش‏ها که از کار بیفته (حتا خدای نکرده رهبری) به صورت دقیقی مسئولیت تقسیم شده که باعث می‏شه مثل یک اتومبیل روی سه چرخ، با حفظ تعادل حرکت کنه.

در مورد قانون گزاری می‏تونین راحت‏تر از بخش‏های دیگه این رو پیدا کنین. همین طور در نیروهای نظامی. چینش عجیب غریب سه‏چهار نیروی نظامی در یک کشور، قابل فکره. ارتش، سپاه، بسیج ... .

امروز چندمین سالگرد انقلاب بود؟ ای خدا. این همه راه رفتیم و حواسمون نبود از یکی بپرسیم سال چندم بود. فکر کنم بیست و هفتم بود. هان؟! در هر صورت هر چی جلوتر می‏ره انقلاب اسلامی ایران،‏ هندلینگ بهتری پیدا می‏کنه. ای دشمنان ما، پس یالا دیر شد! چند وقت دیگه هیچ غلطی نمی‏تونین بکنین‏ها! یکی نیست بگه مگه همین الان چه غلطی می‏تونن بکنن. تکبیر!