باز هم من
در مورد مطلب قبلي تون من هم با شما موافقم.
مي دونيد وقتي با چنين اشخاصي دوست باشي كه دچار مشكلاتي مثل عصبانيت زياد و يا گناه هايي مثلا دزدي و غيره هستند... از نظر مردم غريبه طرد شدن اما دوست صميميش اصلا اين طرز فكر رو نداره و براش دلسوزي هم مي كنه و احساساتش رو درك مي كنه و اگه واقعا دوست خوبي باشه سعي در درمان و كمكش هم مي كنه. چون همه زندگيش براش معلوم شده.
مي شه كم كم به اين نظريه رسيد كه اگه خودت جاي اون شخص باشي و همون مشكلات و شرايط رو داشتي ممكن بود درست مثل اون شخص و يا حتي بدتر برخورد مي كردي.
ولي يك بعد ديگه هم هست و اون نظر خداست و قانوني كه براي انسان گذاشته كه اين حالتها گناه حساب مي شه و مردم هم معمولا از گناهكار خوششون نمي ياد كه باز هم برمي گرده به شناخت مسائل ديني و التزام و محيط زندگي.
من اين فيلم رو نديدم.
