نمي نويسم چون نوشته هايم ديگر گرمايي ندارد .....
لحظه اي سکوت کن
شايد ديگر نديدمت
بدرود زيباي من
..........
........
سلام
به نظرم جلال در اين كتاب بيشتر از اينكه بخواهد مشكل شخصي خودشو بيان كنه،به عنوان يك جامعه شناس كه درد جامعه و فرهنگ كشورش را دارد مسايل اجتماعي خودشو بيان مي كنه. از استيلاي خرافات و سوء استفاده ها تا مسايل مذهبي و دردهاي مردم آن زمان و و و.
پيروز باشيد.
سلام...حال شما؟
چرا عكس بالاي وبلاگتونو عوض كردين؟
عكس معني داريه... هر وقت عكس قبلي رو مي ديدم ياد بهار مي افتادم...اما وقتي اينو مي بينم...
بهاري باشيد...
سلام ....
نيومدي؟
در مورد قلم جلال:
گه دست به قلم نشم بهتره تا بشم وندونم در مورد كي وچي ميخوام بنويسم!!
فقط ميدانم كه نبايد فاصله گرفت از خود و جامعه .... دقيقا برعكس من. مگه نه؟
التماس دعا ....
يامحمد وعلي
سلام عليكم
آري ما عادت كرده ايم بگوييم منتظريم، عادت كرده ايم بعد از صلوات هايمان و "عجل فرجهم" بگوييم، عادت كرده ايم دعاي فرج بخوانيم و از روي عادت هر روز پس از نماز براي سلامتي اش دعا كنيم...
عادت كرده ايم به نبودنش، به نيامدنش، به عدم درك حضورش ...
اگر آنقدر كه براي سلامتي يك بازيگر، يا پيروزي يك تيم فوتبال حساسيم و از صميم قلب دعا مي كنيم، براي فرج ليلة القدرمان دعا مي كرديم ...
تنها چيزي كه موجب محروميت شما از ديدار ما شده، آن اعمال ناپسنديست كه انجام مي دهيد و گزارش آن به ما مي رسد.
التماس دعا
يا علي
سلام به داداش كلرجي عزيز.
ممنون كه به من سر زدين.
جداً از نوشته خوشتون اومد؟
خوب، زهرا دوست صميمي چند ساله ي منه كه از دوران دانشگاه با هم دوست شديم و رابطه مون ادامه پيدا كرد و خيلي نزديك شد، اما مدتيه كه به خاطر گرفتاري ها از هم دور افتاديم و چون مي دونم خيلي حساسه باهام لج كرده و زنگ نمي زنه.
منم خواستم ازش عذرخواهر كنم تا رابطه مون بدتر از اين نشه...
اميدوارم كوتاه بياد...
راستي زبانشناسان كاملاً تسليم تغييرات زباني نمي شن؟!! نمي دونم چرا استادتون اينجوري گفته؟ اما منم كتابهاي آل احمدو دوست دارم.
به هر حال موفق باشين.
يا حق!
