جالب بود. امروز توی استخر رفته بودم توی نخ شنا کردن این و اون. بعضی از دوستان، بدجوری دست و پا می‏زدند ولی سرعت‏شون خیلی کم بود یا این که اصلا جلو نمی‏رفتند. ولی بعضی‏ها برعکس؛ با آرامش کامل شنا می‏کردند و مثل ماهی حرکت می‏کردند. تند و روون. یه فوت کاسه‏گری این وسط هست گویا. آدم باید بلد باشه چه‏طوری دست و پا بزنه و الا همیشه زیاد دست و پا زدن آدم رو جلو نمی‏بره.

حالا این محمدرضا میاد می‏گه:‏« تو صبح تا شب هر کاری می‏کنی باید بری توی وبلاگت بنویسی؟!». خب همه حکمت‏ها که توی کتاب‏های فلسفی پیدا نمی‏شه آقای فیلسوف! بعضی از حکمت‏ها هم توی استخر پیدا می‏شه. حکمت‏های خیس!