اولین برف قم هم بارید. اون قدر زیبا که ... بی‏خیال. دوباره یه چیزی می‏گم ملت میان می‏گن مثل این چیزها برای برف و بارون ذوق می‏کنه! ولی برف و باران و رعد و برق و باد و زیبایی و عشق! غیر خدا کو؟!

پیرزن با صورت چروک خورده و دستان لرزان، نخ می‏ریسید. ازش پرسیدند:‏ «خدایی هست؟» و پیرزن آرام، دستش را از دوک نخ ریسی‏ش برداشت. دوک، کمی چرخید و چند لحظه بعد ایستاد و بر زمین افتاد.
لبخندی زد و گفت: «من این قدر می‏دانم که این دوک نخ‏ریسی را اگر دست لرزان من نگه‏ ندارد، از حرکت می‏ایستد و می‏افتد؛ این جهان بزرگ با این نظم عجیب، سال‏هاست که حرکت می‏کند و همه چیز، وظیفه خود را می‏داند. حتما دستی بر اداره آن وجود دارد. من این قدر می‏دانم.»