یه نیگاهی به خودت بنداز. ببین در چه حالی. ببین داری سعی می‏کنی یا این که سعی نکنی هم عوض می‏شی. یا این که اصلا هیچ خبری توی دلت نیست! ببین با خودت روراستی یا نه. آخر باید تکلیف دلت رو روشن کنی. اگه دوستش داشته باشی، باید وقتی ناراحته ناراحت باشی و وقتی خوشحاله تو هم خوشحال باشی. نه این که به خودت فشار بیاری‏ها! اگه دوستش داشته باشی بخوای یا نخوای مثل اون می‏شی. بخوای یا نخوای شادی و غمت با اون یکی می‏شه.

یادش بخیر یکی از استادامون اسم‏شون آقای مروج بود. آدم خیلی دوست‏داشتنیه ایشون. همیشه روزهای شهادت، کلاس‏ رو تعطیل می‏کرد. خب خیلی از شهادت‏ها تعطیل رسمی نبود. بنده‏خدا آقای رحیمی دفتردار مدرسه به ایشون می‏گفت کلاس رو تعطیل نکنه و مدرسه قانون داره و نمی‏شه و ... از این حرفا. آقای مروج یک کلام می‏گفت:‏ آقا من نمی‏تونم. طاقت نمی‏آرم. اصلا حالت روحی‏م توی ایام شهادت جوری نیست که بتونم کلاس رو اداره کنم. و واقعا روزهای شهادت می‏دیدیش متوجه می‏شدی که حالش خرابه، متوجه می‏شدی که اون آدم شاد و خوش‏اخلاق هر روز، امروز انگار گرفته‏ست. امروز انگار دل و دماق نداره.

حالا ببین اوضاع دلت چه جوریه. ببین اصلا عین خیالش هست؟ امروز شهادت جدشونه‏ها. امروز سالروز شهادت امام جواد علیه‏السلامه. تسلیت گفتی بهشون؟

چند حدیث از حضرت امام جواد علیه السلام